You are searching about Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning, today we will share with you article about Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning was compiled and edited by our team from many sources on the internet. Hope this article on the topic Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning is useful to you.

The Disputed Authorship of Ephesians

INLEIDING

Die egtheid van Efesiërs as ‘n eg Pauliniese brief is veral sedert die tyd van die Nederlandse Humanis Erasmus in die sestiende eeu betwyfel. Verskeie denkrigtings bestaan ​​vandag in verband met die outeurskap in Efesiërs. Barth (1974) identifiseer vier sulke opsies. Sommige geleerdes aanvaar Paulus as die skrywer. Ander sien hom as verantwoordelik vir ‘n oorspronklike manuskrip wat deur ‘n redakteur aangevul is. ‘n Derde stel – Moffatt, Goodspeed, Dibelius ens. – verwerp Pauliniese skrywerskap en die vierde meen daar is nie genoeg bewyse om te besluit nie. Gabel, Wheeler en York neem in hul bespreking oor die kanon van briewe waar dat Efesiërs gekategoriseer word as ‘n betwiste brief wat “byna beslis nie deur Paulus is nie” (1996, 237). Geleerdes “het probeer om hierdie brief te verduidelik as die skrywe van ‘n student en bewonderaar van Paulus, wat die apostel se evangelie aan sy eie latere geslag bring” (Turner 1984, 1222). Sommige kom tot die gevolgtrekking dat dit die mees redelike is om dit as deuteron-Paulinus te beskou, dit wil sê in die tradisie van Paulus, maar nie deur hom geskryf nie. Terwyl ek die krag van die ander sienings erken, aanvaar ek (met ondersteunende bewyse) die tradisionele siening wat Efesiërs as ‘n outentieke Pauliniese brief klassifiseer.

ARGUMENTE TEEEN PAULINE OUTEURSKAP

Rhein (1974) beweer dat “Efesiërs deur baie mense as vals beskou word” (264). Sy argument is dat die doel en onpersoonlike toon moeilik verklaarbaar is as dit aan Paulus toegeskryf word.

Dating

Sommige sien die Efesiërs as ‘n vroeë Katolieke geskrif en dat daar ‘n on-Pauliniese belangstelling in verskeie bedieningsordes is. Rhein (1974) verwerp ook Paul se outeurskap op grond van datering. Hy merk op dat “die onderwerp ‘n latere datum as sy metgeselle aandui. Christus is nie meer die enigste fondament van die Kerk nie” (268). Hy beweer dat die apostels sy plek ingeneem het (2:20-22), ketterse sektes het tyd gehad om hul verskyning te maak (4:14), en die kerk self word nou as ‘n manier van openbaring beskou.

Taal

Sommige betwyfel Pauliniese outeurskap aangesien ‘n aantal woorde in Efesiërs nie in ander Pauliniese geskrifte gevind kan word nie (Drane 1986). Voorbeelde sluit in aswtia (wantonness) en politeia (burgerskap/gemenebes). Ander sluit ‘n paar prominente kenmerke in soos die verwysings na ‘die hemelse wêreld’ (Ef. 1:3; 1:20; 2:6; 3:10; 6:12). Guthrie (1965) erken dat “die styl (in Efesiërs) beslis anders is as die ander nege onbetwiste Pauliniese briewe en dit het vir sommige gelyk of dit teen Pauliniese outeurskap weeg” (483).

Styl

Drane (1986) merk op dat “die manier waarop Efesiërs saamgestel is ook kenmerkend is. In plaas van die onbeplande – en grootliks onbeperkte- taal van die ander briewe, beweeg Efesiërs van een tema na ‘n ander op meer besadigde wyse” (346).

Verhouding met Kolossense

Drane (1986) merk op dat sommige geleerdes Kolossense beskou as die oorspronklike brief wat daarna gekopieer en aangepas is deur die latere skrywer van Efesiërs wat nie Paulus kan wees nie. Kolossense word gewoonlik as ‘n egte Pauliniese brief beskou, en Efesiërs word beskou as die werk van ‘n nabootser wat Kolossense vir sommige van sy idees gebruik het.

Leer en teologie

Drane (1986) lewer ook kommentaar op die feit dat die Efesiërs blykbaar bekommernisse weerspieël wat veral tipies was van die kerklike lewe later as die tyd van Paulus. Voorbeelde wat aangehaal word, sluit in die gebruik van die term ‘kerk’, oënskynlike afwesigheid van enige verwysing na die parousia van Jesus, en na die tema ‘regverdiging van geloof’. Verder word opgemerk dat gelowiges gebou is op die fondament van die apostels en profete (2:20), terwyl Paulus Christus as die een fondament sien (I Kor. 3:11). Sommige glo dat dit werklik teenstrydig is, want “in 2:20 is Christus ‘die hoofhoeksteen’, wat sekerlik ooreenstem met die gedeelte in 1 Korintiërs. Ander merk op dat ekklhsia in Efesiërs altyd verwys na die universele kerk, terwyl Paulus normaalweg gebruik die woord vir die plaaslike gemeente” (Carson, Moo en Morris 1992, 307). Daar word opgemerk dat “daar beweer word dat verdere verskille in Paulus se Christologie in hierdie brief voorkom” (Guthrie 1965, 489). Handelinge wat in die ander sendbriewe aan God toegeskryf word, word in Efesiërs aan Christus toegeskryf. Efesiërs 2:16 (waar versoening beskryf word as die werk van Christus) word vergelyk met Kolossense 1:20 en 2:13-14. Nog ‘n voorbeeld is Efesiërs 4:11, waar Christus betaal word om amptenare in die Kerk aan te stel in vergelyking met I Korintiërs 7:28.

Moontlike skrywers

Barnett (1946) het voorgestel dat Onesimus so goed floreer in Christelike diens dat hy later biskop van Efese geword het en geglo het dat hy Efesiërs geskryf het. Miller en Miller (1973) lewer kommentaar op Goodspeed en Mitten se voorlegging dat die waarskynlike outeurs Onesimus (Kol. 4:9) en Tychicus (Kol. 4:7) is; Ef. 6:21) onderskeidelik. As Paul in die tronk was, het Holding (2003) aangevoer, dan was hy waarskynlik in geen toestand of het hy geen vermoë gehad om noemenswaardige kruiskontrolering te doen nie, en sou hy sy skrywer aansienlike ruimte gee in samestelling, wat slegs belangrike punte aandui wat ontwikkel moet word – indien wel dit was iemand wat hy vertrou het. Om hierdie rede, voer hy verder aan, en gegewe ander faktore, is Timothy ‘n waarskynlike kandidaat. Die kwessie is dat “daar ‘n vraag was of Paulus dit self geskryf het of een van sy dissipels na sy dood” (Chamberlin en Feldman 1950, 1111).

ARGUMENTE VIR PAULINE OUTEURSKAP

My skuldigbevinding aan Pauliniese outeurskap is in ooreenstemming met die volgende ondersteunende bewyse.

Leer en teologie

Drane (1986) merk op dat “wat ons ook al tot die gevolgtrekking kom oor die persoon wat werklik die woorde neergeskryf het, ons moet beslis nie die swakheid van die ander argumente wat teen Paulus se outeurskap aangevoer word, miskyk nie” (346). Hy maak die hegte verhouding af as niks bewys nie, aangesien ‘n moderne skrywer wat oor teologie skryf, nogal op boek sal baseer op iets wat geskryf is – en Paulus het dit beslis voorheen gedoen. Verder, niks in Efesiërs weerspreek eintlik vorige stellings deur Paulus nie, en baie is ‘n logiese ontwikkeling van dinge wat hy elders gesê het. Die parousia word nie in Efesiërs genoem nie, maar dit word ook nie in Romeine genoem nie. Volgens Wallace (2003), “is die saak baie soortgelyk aan die verhouding van Galasiërs tot Romeine: die eerste, ‘n geleentheidsbrief, is minder ontwikkel teologies; die tweede, ‘n meer reflektiewe brief, is meer ontwikkel” (3). Beide die tyd wanneer geskryf en die rede vir skryf vorm Paulus se styl en teologiese stellings.

Dating

Gundry (1981) glo vas dat Paulus Efesiërs en Kolossense op ongeveer dieselfde tyd moes geskryf het omdat die onderwerp in die twee briewe baie ooreenstem. Hy beweer dat “Tychirus dus albei briewe gelyktydig moes gedra het. (Kolosse was ongeveer honderd myl oos van Efese)” (294). Oor die siening dat die verwysing na “die heilige apostels en profete” (Ef. 3:5; vgl. 2:20; 4:11) aandui dat die skrywer tot die tweede geslag behoort het, voer Thiessen (1955) aan dat “hierdie kan nie wees nie, want die skrywer sluit homself onder die ‘heiliges (heiliges) in (3:8)'” (241).

Taal

Oor die argument dat sinonieme in plaas van Paulus se gewone woorde gebruik word en dat meer woorde in ‘n nuwe sin gebruik word, voer Thiessen (1955) aan dat die kritiek vreemd en twyfelagtig is. Hy gaan voort, “buitendien, is ‘n man altyd verplig om ‘n woord in dieselfde sin te gebruik, tensy hy nie omgee om sy identiteit te verloor nie?” (241). Hy skryf die afwesigheid van persoonlike groete in die laaste hoofstuk toe as gevolg van die ensikliese karakter van die brief en merk op dat die verwysing na die Kerk, eerder as na sommige plaaslike kerk of kerke, eweneens in harmonie is met die bestemming van die brief. In reaksie op die beswaar dat daar twee-en-veertig woorde in Efesiërs is wat nie in ander Pauliniese geskrifte voorkom nie, merk McCain (1996) op dat “dit omtrent dieselfde persentasie unieke woorde is wat in ander Pauliniese geskrifte gevind word” (249). Carson, Moo en Moris (1992) haal Cadbury se kragtige en oortuigende argument aan: “wat meer waarskynlik is – dat ‘n nabootser van Paulus in die eerste eeu ‘n geskrif saamgestel het, negentig of vyf-en-negentig persent in ooreenstemming met Paul se styl of dat Paul self ‘n brief wat vyf of tien persent van sy gewone styl afwyk?” (306). Selfs al kan die styl verskil van Paul se gewone skryfwyse, voer Guthrie (1965) aan dat “dit in werklikheid as bewys van Paul se veelsydigheid beskou kan word” (493).

Verhouding met Kolossense

Geleerdes het aangevoer dat dieselfde skrywer nie Kolossense en Efesiërs kon vervaardig het nie en dat laasgenoemde die werk van ‘n nabootser is. Carson, Moo en Morris (1992) maak hierdie argument af as onoortuigend omdat hulle blykbaar die siening ondersteun dat “dieselfde man ‘n bietjie later Kolossense en Efesiërs geskryf het, met baie van dieselfde gedagtes wat deur sy kop loop en met ‘n meer algemene toepassing van die idees wat hy so onlangs uitgespreek het” (308).

Verhouding met I Peter

Thiessen (1955) voer aan dat die ooreenkomste in die Efesiërsbrief en in I Petrus nie die Pauliniese outeurskap van Efesiërs weerlê nie. Hy merk op dat “as daar enige afhanklikheid tussen die twee skrywers is, dit meer waarskynlik is dat Petrus by Paulus geleen het as wat Paulus van Petrus geleen het” (241).

Interne bewyse

Onder andere “noem die skrywer homself twee keer Paulus” (Ef. 1:1; 3:1). Die brief is geskryf volgens die Pauliniese patroon, begin met groete en danksegging, wat lei tot ‘n leerstellige bespreking en afsluit met praktiese vermanings en persoonlike sake” (Theissen 1955, 240).

Eksterne bewyse

Efesiërs was van die vroeë dae af in wye sirkulasie en dit lyk of die egtheid daarvan nie bevraagteken word nie. Uit alle aanduidings “is dit deur Marcion aanvaar (as die brief aan die Laodicense); dit is die Marcion (as die brief aan die Laodicense); dit is in die Muratoriese Kanon en is deur ketters sowel as die ortodokse gebruik. Niemand blykbaar Pauliniese outeurskap bevraagteken het” (Carson, Moo en Morris 1992, 306).

AFSLUITING

Om my tesisstelling in die inleiding te eggo, onderskryf ek die argument dat “uit dit alles, ons die gevolgtrekking maak dat daar geen onoorkomelike struikelblokke is vir die tradisionele siening van die Pauliniese outeurskap van hierdie brief nie” (Theissen 1955, 241). Met ander woorde, “wanneer al die besware noukeurig oorweeg word, sal dit gesien word dat die gewig van bewyse onvoldoende is om die oorweldigende verklaring van Pauliniese outeurskap, en die Brief se eie aansprake omver te werp” (Guthrie 1965, 507). Bruce (1961) verdedig logieserwys Pauliniese outeurskap in ‘n indirekte maar kragtige argument:

As die brief van die Efesiërs nie direk deur Paulus geskryf is nie, maar deur een van sy dissipels in die apostel se naam, dan was die skrywer daarvan die grootste Paulinis van alle tye – ‘n dissipel wat geassimileer het

sy meester se gedagtes deegliker as enigiemand anders ooit gedoen het. Die man wat kon skryf

Efesiërs moes die Apostel se gelyke gewees het, indien nie sy meerdere nie, in geestelike statuur en geestelike insig (11).

Ten spyte van die feit dat pseudonimiteit in moderne wetenskap as ‘n gevestigde praktyk onder die vroeë Christene beskou word, is die voorstanders van die tradisionele siening (die navorser ingesluit) daarop geregtig om die selfgetuienis van die brief te beklemtoon as ondersteunende bewyse vir hulle posisie “totdat een of ander bevredigende verduideliking gevind word wat die universele aanvaarding van die brief op sy sigwaarde verklaar” (Guthrie 1965, 507).

AFSLUITING:

Barnett, AE 1946. The New Testament: Its Making and Meaning.

New York: Abington-Cokesbury Press.

Barth, M. 1974. Efesiërs.

New York: Dubbeldag.

Carson, DA, Douglas J. Moo en Leon Morris. 1992. ‘n Inleiding tot die Nuwe Testament.

Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House.

Chamberlain, RB en H. Feldman. 1950. Die Dartmouth Bybel.

Boston: Hougton Mifflin Co.

Gabel, JB, CB Wheeler en AD York. 1996. Die Bybel as literatuur: ‘n inleiding. 3de uitg.

New York: Oxford University Press.

Gundry, RH 1981. ‘n Opname van die Nuwe Testament.

Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House.

Guthrie, Donald. 1965. Nuwe-Testamentiese Inleiding.

Downers Grove, Illinois: Inter-Varsity Press.

Holding, JP 2003. Wrote Wrote Ephesians?” Beskikbaar [Online]:

[http://www.tektonics.org/ephauth.html]. 20 Augustus 2003.

McCain, D. 1996. Aantekeninge oor Nuwe-Testamentiese inleiding.

Jos: Afrikaanse Handboeke.

Miller, MS en JL Miller. 1973. Harper’s Bible Dictionary.

New York: Harper en Row Uitgewers.

Rhein, FB 1974. Begrip tot die Nuwe Testament.

Grand Rapids, Michigan: Wm. B. Eerdmans Uitgewery.

Turner, M. 1984. Efesiërs. In Nuwe Bybelkommentaar. 21ste eeuse uitgawe, 1222-12244.

Leicester: Inter Varsity Press.

Wallace, DB 2003. Efesiërs: Inleiding, argument en uiteensetting.

Beskikbaar [Online]: http://www.bible.org/docs/soapbox/ephotl.htm. 19 Augustus 2003.

Video about Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning

You can see more content about Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning on our youtube channel: Click Here

Question about Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning

If you have any questions about Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning, please let us know, all your questions or suggestions will help us improve in the following articles!

The article Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning was compiled by me and my team from many sources. If you find the article Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning helpful to you, please support the team Like or Share!

Rate Articles Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning

Rate: 4-5 stars
Ratings: 7100
Views: 92846243

Search keywords Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning

Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning
way Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning
tutorial Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning
Breakdown Of The Quote Language Is The House Of Meaning free
#Disputed #Authorship #Ephesians

Source: https://ezinearticles.com/?The-Disputed-Authorship-of-Ephesians&id=1116948